top of page

De toekomst

De uitbouw van een nieuwe cultuur van Samenwerking-Transparantie-Vertrouwen – Openheid- Kwetsbaarheid 

We laten de oude cultuur van  Controle-Dominantie-Macht  achter ons.

​

 

Kerntalenten geven onze maximale rekbaarheid aan.

Het duurt even om dit te aanvaarden. Of we het leuk vinden is iets anders. 

Het gaat gepaard met een klein rouwproces, je oude "ik" achterlaten,  sommige dingen definitief begraven. 

Gelukkig zijn het dingen waarvan je enkel last had, waarbij je achteraf heel blij bent dat je er eindelijk vanaf bent.   Je wil al snel niet meer terug naar die tijd.

Kinderen hebben er minder last van, zij sleuren nog geen hoop belemmerende overtuigingen mee.

Eens je zelf overtuigd bent dat  je jezelf niets meer kan wijsmaken, en dat het klopt, 

kan je een grote stap voorwaarts zetten.  

Veel belemmerende overtuigingen gaan ineens  naar de prullenbak, "en masse".

​

Als we op een gezonde manier met onze energiereserves willen omgaan betekent dit dat we selectiever dienen te worden bij het aanvaarden of weigeren van taken.

Als we weinig talent hebben voor een bepaald type taak,  kunnen we die taken wel proberen, met de beperking dat het resultaat in het beste geval, zelfs met veel inspanningen, “ gewoontjes” zal zijn.

Waarom proberen we toch om dingen te blijven doen die we als lastig ervaren, terwijl anderen er gewoon plezier aan beleven??

Als we gemotiveerd willen blijven werken is het gewoon nodig om een reeks taken aan anderen over te laten.

​

De onverbiddelijke consequentie is dat samenwerking nog veel belangrijker is dan we tot op heden beseften.  

De complexiteit van de huidige wereld waarin niemand nog alles kan weten, maakt samenwerking overigens ook noodzakelijk.

​

Als we dit consequent doordenken betekent dit onvermijdelijk dat we er niet om heen kunnen dat we naar een cultuur van vertrouwen, samenwerking, transparantie moeten. 

De oude manier van denken rond controle, macht, dominantie haalt onze energiereserves onderuit.

Denk je dat we de burn-outs, bore-outs, ziektes door stress, vermoeidheid, concentratieproblemen, ... gaan oplossen met een uurtje mindfullness of een fruitmandje?

Structurele veranderingen zijn de enige weg.

​

Als we op een gezonde manier met onze energiereserves willen blijven omgaan is samenwerking, vertrouwen, transparantie onvermijdelijk.  En dit betekent ook kwetsbaarheid.

Een cultuur creëren waarin we open staan over onze sterktes en zwaktes, ook al betekent dit dat sommigen in de verleiding zullen komen om dit te misbruiken.

Openheid geeft de mogelijkheid om veel optimaler samen te werken

Het enige wat we moeten doen, is het lef hebben  om de misbruikers aan de deur te zetten.

Een cultuur creëren waarin verborgen agenda’s, slijmballen, ja-knikkers, favorietje-spelen, passieve-agressie en andere destructieve gewoontes afgestraft worden door de leiding.  

​

Dergelijke technieken geven soms korte-termijn voordelen voor degenen die het gebruiken.

Wat zij zelf onderschatten is dat relaties hier onder lijden en relaties verdwijnen, mensen opstappen.

Globaal verliest iedereen met deze destructieve technieken.

Organisaties, bedrijven hebben er belang bij deze technieken te ontmoedigen. 

Deze technieken veroorzaken een schade die veel groter is dan sommige korte-termijn voordelen.

​

We kunnen een cultuur kweken waarin bedrijven optimaler, beter, duurzamer worden, concurrentiëler worden via samenwerking, vertrouwen, openheid, transparantie.

Het zal tijd vragen.

Oude gewoontes afleren is lastig, zeker omdat die soms ( op korte termijn) een “ winnende strategie” waren in het verleden.

​

Het is een kwestie van een groep te vormen waarin er voldoende vertrouwen aanwezig is, voldoende bewustzijn dat een andere houding betere resultaten zal geven, en voor iedereen aangenamer is, waarbij de energiereserves van mensen goed blijven, zodat burn-outs en bore-outs drastisch ingeperkt worden. 

Mensen die de veilige sfeer van vertrouwen bezoedelen moeten er gewoon uit. 

Françoise Chombar, CEO Melexis, beursgenoteerd BEL-20 bedrijf, heeft dit consequent toegepast in haar bedrijf.

​

Er moet een mentaliteit komen, een BEWUSTZIJN, waarin opkomen dat iets lastig is niet als zwak gepercipieerd wordt, maar als sterk en de beste houding om goed te presteren.  

Aangeven dat iets lastig is creëert de openheid, mogelijkheid om tot verbetering te komen.

Niemand heeft er belang bij dat iemand zit te knoeien, op iets dat lastig is, terwijl er volwaardige alternatieven zijn.

​

Alle respect voor mensen, die doelgericht er voor gaan, ook al is het lastig.  Als doorzetter heb ik er alle ervaring mee!

Ons  ingebakken cultureel rolmodel van de man als kostwinnaar, daagt mannen meer uit om er voor te gaan, ook als ze er onder bezwijken.  Zou er een verband zijn met hoge zelfmoordcijfers bij mannen?

Optimaler is je talenten goed kennen, en de lastige dingen delegeren, en je concentreren op de dingen waarvoor je echt gemaakt bent.

​

Mensen die opgegroeid zijn in gezinnen waarin goede voorbeelden gegeven werden zullen het gemakkelijker hebben.

Trajecten van  persoonlijke groei, persoonlijke bewustzijnsvorming kunnen helpen.

Ultiem is het een kwestie van  minder-optimale aangeleerde overlevingsmechanismen

om te buigen naar een meer  optimale houding.

​

​

​

​

            Frederik Anseel: Prof Management

            " We weten heel goed welke kenmerken resulteren in gezonde jobs:  autonomie, aanvaardbare                       werkbelasting, rechtvaardigheid, goede werkrelaties, een respectvolle en waarderende cultuur,                    goed leiderschap, taakvariatie, zich kunnen ontplooien en kunnen bijleren, psychologische                            veiligheid en zekerheid"   De Tijd oktober 2021.

​

​

​

            

​

bottom of page